‘Esnaf Mehmet Yalçınkaya’ belgeseli yayınlandı. İstanbul, İzmir, Afyon, Balıkesir üzere bir fazlaca farklı kentlerde yapılan çekimlerde, esnaf geleneklerini onlarca yıldır sürdüren, klasik pahalara sahip çıkan, rahmet, şükür, kanaat üzere klasik öğelere bağlı ve jenerasyonlar uzunluğu her türlü şartta orta vermeden çalışmaya devam eden Esnaf izleyici ile buluşuyor.
Tabelası olmayan restorandan, Atatürk’ün ismini verdiği restorana
Belgesel boyunca şef Mehmet Yalçınkaya’nın izinde karşılaşacak farklı esnaf lokantası öykülerinde kimi vakit tabelası olmadan hizmet veren bir esnafın senelerca müdavimlerinin nasıl oluştuğuna, kimi vakit ise Atatürk’ün ismini koyduğu, Yıldız Sarayından gelen aynalarla bezenmiş bir esnafın tarihin nadir lezzetleri ile tezgahını nasıl donattığına şahitlik edilecek.
Paranın geçmediği restoranlar
Belgeselde ayrıyeten, aslını müdafaaya ihtimam gösteren, 80 yıldır tıpkı yerde hizmet veren ve paradan öte esnaf kıymetlerinin öncelikli olduğu; en temelde samimiyet ölçekli esnafın kıssaları de anlatılıyor.
Dededen toruna geçen ustalık, bilgelik ve klâsik emanetlerin ahiliğin üniversal bedellerinin “Şed Töreni” ile nasıl bir ritüele dönüştüğünün izleneceği belgesel için açıklama yapan Mehmet Yalçınkaya, şu biçimde konuştu:
“Benim için aşçılık mesleğinin birinci tanımı, köye gelen güzel giysili adamlardı. Kadro elbiseleri vardı. Bu ustalar tabi ki İstanbul’un âlâ esnaf lokantaları Hacı Salih ya da Emirgan Abdullah Lokantası üzere daha üst düzey Türk mutfağı yemekleri yapan lokantalardandı. Bu kadro elbiseli ustalar, lokantalarını anlatırken imrenerek dinler ve orada olmayı hayal ederdim. Bugüne kadar çalıştığım tüm bu lokantalardan ve dinlediklerimden; adap, yol, gelenek, usta, çırak alakası dahil bir epey şeyi öğrendim. Öbür bir ruhu vardı onların. Samimi olmaları, gözlerinin tok oluşu, kelamlarında durmaları üzere. Belgesel çekimlerinde de şahsen bu hisleri hala yaşayan, haftada bir gün hasılatını çalışanlarıyla paylaşan, mahallesindeki gereksinim sahibinin sessiz destekçisi olan, şed kuşanma merasimleri ile çırağının bir nevi maddi ve manevi diplomasını teslim eden, mesleğe, beşere, sanata, zanaata, irfana, ustalığa verilen pahası yaşatan bir fazlaca hoş esnaf işçi kardeşlerimizle buluşma fırsatı buldum. Esnaf kitabımdan seçilen çok özel yemek reçetelerini onların mutfağına armağan etme bahtı yakaladım. İzleyicilerin beğeneceğini ve yeni jenerasyonların hafızasına geçmişten bir not düşüleceğini umuyorum.”
Tabelası olmayan restorandan, Atatürk’ün ismini verdiği restorana
Belgesel boyunca şef Mehmet Yalçınkaya’nın izinde karşılaşacak farklı esnaf lokantası öykülerinde kimi vakit tabelası olmadan hizmet veren bir esnafın senelerca müdavimlerinin nasıl oluştuğuna, kimi vakit ise Atatürk’ün ismini koyduğu, Yıldız Sarayından gelen aynalarla bezenmiş bir esnafın tarihin nadir lezzetleri ile tezgahını nasıl donattığına şahitlik edilecek.
Paranın geçmediği restoranlar
Belgeselde ayrıyeten, aslını müdafaaya ihtimam gösteren, 80 yıldır tıpkı yerde hizmet veren ve paradan öte esnaf kıymetlerinin öncelikli olduğu; en temelde samimiyet ölçekli esnafın kıssaları de anlatılıyor.
Dededen toruna geçen ustalık, bilgelik ve klâsik emanetlerin ahiliğin üniversal bedellerinin “Şed Töreni” ile nasıl bir ritüele dönüştüğünün izleneceği belgesel için açıklama yapan Mehmet Yalçınkaya, şu biçimde konuştu:
“Benim için aşçılık mesleğinin birinci tanımı, köye gelen güzel giysili adamlardı. Kadro elbiseleri vardı. Bu ustalar tabi ki İstanbul’un âlâ esnaf lokantaları Hacı Salih ya da Emirgan Abdullah Lokantası üzere daha üst düzey Türk mutfağı yemekleri yapan lokantalardandı. Bu kadro elbiseli ustalar, lokantalarını anlatırken imrenerek dinler ve orada olmayı hayal ederdim. Bugüne kadar çalıştığım tüm bu lokantalardan ve dinlediklerimden; adap, yol, gelenek, usta, çırak alakası dahil bir epey şeyi öğrendim. Öbür bir ruhu vardı onların. Samimi olmaları, gözlerinin tok oluşu, kelamlarında durmaları üzere. Belgesel çekimlerinde de şahsen bu hisleri hala yaşayan, haftada bir gün hasılatını çalışanlarıyla paylaşan, mahallesindeki gereksinim sahibinin sessiz destekçisi olan, şed kuşanma merasimleri ile çırağının bir nevi maddi ve manevi diplomasını teslim eden, mesleğe, beşere, sanata, zanaata, irfana, ustalığa verilen pahası yaşatan bir fazlaca hoş esnaf işçi kardeşlerimizle buluşma fırsatı buldum. Esnaf kitabımdan seçilen çok özel yemek reçetelerini onların mutfağına armağan etme bahtı yakaladım. İzleyicilerin beğeneceğini ve yeni jenerasyonların hafızasına geçmişten bir not düşüleceğini umuyorum.”