Doğu Anadolu Bölgesi’nde 13 ile hizmet veren Erzurum Kent Hastanesi, açıldığı günden beri pandemi hastanesi olarak faaliyet gösterdi. Biroldukça ünitenin kapatıldığı, zarurî haller haricinde ameliyatların durdurulduğu hastanede koronavirüs seferberliği ilan edildi. Hastane idaresi ve çalışanları koordineli biçimde süreci atlattı. Hadiselerin azalmasıyla işçi de yavaş yavaş olağana dönmeye başladı. 1574 yatak kapasitesine sahip hastanenin servislerinde verilen gayret giriş katındaki morgda da farksızdı. Gassal ve imam hatipler, morgda kimi bazı yakınlarını yahut meslektaşlarını birtakım bazı da hastanede nazaranvli sıhhat memurlarını uğurladı.
Yaşlı, genç, çocuk demeden her gün hastalıktan ölen onlarca kişiyi, giydikleri özel kıyafetlerle peş peşe yıkadıklarını belirten Erzurum Kent Hastanesi imam hatiplerinden Temel Burak, ‘ölenlerle ölüp bir daha dirildiklerini’ söylemiş oldu. 15 yıldır, morgda imam hatip vazifesi yapan Burak, pandemi devrinde cenaze yıkarken, cenazelerin yakınlarıyla da uğraş verdiklerini belirtti.
‘Çok güç günler geçirdik, tabir yerindeyse ölüp ölüp dirildik’
Pandemi sürecini anlatan Burak, “Şu anda cenaze ayda birkaç tane geliyor. Hastalık pik yaptığı periyotta koronavirüsten ölen yaklaşık 10 cenaze geliyordu. Olağan vefat hiç yoktu. Pandeminin birinci periyotlarında cenaze geldiği vakit yaklaşmaya korkuyorduk. Zira panik ortasındaydık. Dünyadaki panik bizde de vardı. Beşerler birbirine yaklaşmaya korkuyordu. O periyotlar bizim psikolojimiz bozulmuş durumdaydı. Meskene gittiğimizde bile, ‘Acaba sabah neyle karşılaşacağız?’ diye düşünüyorduk. Cenazeyi yıkamaya girdiğimizde tulumlarımızı giyiyoruz, gözlük yahut siperlikleri takıyoruz. Bone ve eldivenle ağzımıza kat kat maske takıyorduk. Nefes alamaz hale geliyorduk. Kıyafetlerimizi giydiğimizde hiç çıkarmadan peş peşe 8-10 cenaze yıkıyorduk. Bir çıkıyorduk ki su ortasındayız. O devir biz su içmeye doyamıyorduk. Su içtiğimizde hiç içtiğimizi hissetmiyorduk. Zira bedenimizden terle daima atıyorduk. Pandeminin birinci vakit içinderı olan yaz periyotlarında hele ki günde ortalama 7-8 litre su içerdik. Cenazelerden çok, yakınlarından yakınıyorduk. Zira vatandaşımız şuurlu değil, biz ‘uzak durun’ dedikçe onlar düzgünce yakınımıza geliyordu. Maske dahi takmayanlar oluyordu. ‘Maskenizi takın’ desek de hiç dinlemiyorlardı ya da karşıt reaksiyon veriyorlardı. Çok sıkıntı günler geçirdik. Tabir yerindeyse ölüp ölüp dirildik. En son bir hafta evvel Kovid niçiniyle vefat eden 1 erkek cenaze yıkadık” diye konuştu.
‘Kıyafetle yürümek bile zorken biz 7-8 cenazeyi peş peşe yıkıyorduk, ağzımız, lisanımız kuruyordu’
Erzurum Büyükşehir Belediyesi’nde bakılırsavli gassal Zeynep Özkan, pandemi niçiniyle Kent Hastanesi morgunda hizmet vermeye başladı. 5 yıldır gassal olarak çalıştığını tabir eden Özkan pandemide yaşadıklarını şöyleki anlattı:
“12 yıldır hocayım ancak 5 yıldır bu işi yapıyorum. Pandemi periyodu fazlaca zordu. Huzursuz ve panik halindeydik. Birinci başladığım günler, gelen meyyit sayısı her gün 1, 2, 3 derken 5’e, 6’ya kadar çıktı. Pik yaptığında ise daha fazlaca bayan cenazesi gelmeye başladı. Özel kıyafetlerimizi giyip cenaze yıkamaya giriyordum. O kıyafetle yürümek bile zorken biz 7-8 cenazeyi peş peşe yıkıyorduk. Ağzımız, lisanımız kuruyordu. Olağanda bir cenazeyi yıkamak 25-30 dakika sürüyor. Pandemide yalnızca giyinip hazırlanmamız 30-35 dakikamızı alıyordu. Tedbir almak zorundaydık zira bize bulaşacak, konuta götüreceğiz, dolmuşa biniyoruz, insanlara bulaştırırız diye korkuyorduk. Bu hastalığa 1 kere yakalandım. Yoğunlukta 2-3 gassal çalışıyorduk. 4 aydır tekim. Nisan ayında 1 bayan cenazesi yıkadım. Buradaki bakılırsavim de bitmek üzere. Beşerler bu dünyada son olarak bizim yanımıza geliyorlar. Burada onları yıkayıp Allah’ın huzuruna gönderiyoruz. O yüzden her şeyleri dört dörtlük olsun istiyoruz. Koronavirüsten vefat edenlere de birebir ihtimamı gösterdik. Tıpkı merhametle, birebir titizlikle yaklaştık. Her süreçlerini layıkıyla yaparak buradan uğurladık.”
Yaşlı, genç, çocuk demeden her gün hastalıktan ölen onlarca kişiyi, giydikleri özel kıyafetlerle peş peşe yıkadıklarını belirten Erzurum Kent Hastanesi imam hatiplerinden Temel Burak, ‘ölenlerle ölüp bir daha dirildiklerini’ söylemiş oldu. 15 yıldır, morgda imam hatip vazifesi yapan Burak, pandemi devrinde cenaze yıkarken, cenazelerin yakınlarıyla da uğraş verdiklerini belirtti.
‘Çok güç günler geçirdik, tabir yerindeyse ölüp ölüp dirildik’
Pandemi sürecini anlatan Burak, “Şu anda cenaze ayda birkaç tane geliyor. Hastalık pik yaptığı periyotta koronavirüsten ölen yaklaşık 10 cenaze geliyordu. Olağan vefat hiç yoktu. Pandeminin birinci periyotlarında cenaze geldiği vakit yaklaşmaya korkuyorduk. Zira panik ortasındaydık. Dünyadaki panik bizde de vardı. Beşerler birbirine yaklaşmaya korkuyordu. O periyotlar bizim psikolojimiz bozulmuş durumdaydı. Meskene gittiğimizde bile, ‘Acaba sabah neyle karşılaşacağız?’ diye düşünüyorduk. Cenazeyi yıkamaya girdiğimizde tulumlarımızı giyiyoruz, gözlük yahut siperlikleri takıyoruz. Bone ve eldivenle ağzımıza kat kat maske takıyorduk. Nefes alamaz hale geliyorduk. Kıyafetlerimizi giydiğimizde hiç çıkarmadan peş peşe 8-10 cenaze yıkıyorduk. Bir çıkıyorduk ki su ortasındayız. O devir biz su içmeye doyamıyorduk. Su içtiğimizde hiç içtiğimizi hissetmiyorduk. Zira bedenimizden terle daima atıyorduk. Pandeminin birinci vakit içinderı olan yaz periyotlarında hele ki günde ortalama 7-8 litre su içerdik. Cenazelerden çok, yakınlarından yakınıyorduk. Zira vatandaşımız şuurlu değil, biz ‘uzak durun’ dedikçe onlar düzgünce yakınımıza geliyordu. Maske dahi takmayanlar oluyordu. ‘Maskenizi takın’ desek de hiç dinlemiyorlardı ya da karşıt reaksiyon veriyorlardı. Çok sıkıntı günler geçirdik. Tabir yerindeyse ölüp ölüp dirildik. En son bir hafta evvel Kovid niçiniyle vefat eden 1 erkek cenaze yıkadık” diye konuştu.
‘Kıyafetle yürümek bile zorken biz 7-8 cenazeyi peş peşe yıkıyorduk, ağzımız, lisanımız kuruyordu’
Erzurum Büyükşehir Belediyesi’nde bakılırsavli gassal Zeynep Özkan, pandemi niçiniyle Kent Hastanesi morgunda hizmet vermeye başladı. 5 yıldır gassal olarak çalıştığını tabir eden Özkan pandemide yaşadıklarını şöyleki anlattı:
“12 yıldır hocayım ancak 5 yıldır bu işi yapıyorum. Pandemi periyodu fazlaca zordu. Huzursuz ve panik halindeydik. Birinci başladığım günler, gelen meyyit sayısı her gün 1, 2, 3 derken 5’e, 6’ya kadar çıktı. Pik yaptığında ise daha fazlaca bayan cenazesi gelmeye başladı. Özel kıyafetlerimizi giyip cenaze yıkamaya giriyordum. O kıyafetle yürümek bile zorken biz 7-8 cenazeyi peş peşe yıkıyorduk. Ağzımız, lisanımız kuruyordu. Olağanda bir cenazeyi yıkamak 25-30 dakika sürüyor. Pandemide yalnızca giyinip hazırlanmamız 30-35 dakikamızı alıyordu. Tedbir almak zorundaydık zira bize bulaşacak, konuta götüreceğiz, dolmuşa biniyoruz, insanlara bulaştırırız diye korkuyorduk. Bu hastalığa 1 kere yakalandım. Yoğunlukta 2-3 gassal çalışıyorduk. 4 aydır tekim. Nisan ayında 1 bayan cenazesi yıkadım. Buradaki bakılırsavim de bitmek üzere. Beşerler bu dünyada son olarak bizim yanımıza geliyorlar. Burada onları yıkayıp Allah’ın huzuruna gönderiyoruz. O yüzden her şeyleri dört dörtlük olsun istiyoruz. Koronavirüsten vefat edenlere de birebir ihtimamı gösterdik. Tıpkı merhametle, birebir titizlikle yaklaştık. Her süreçlerini layıkıyla yaparak buradan uğurladık.”